(Εκ)πολιτιστική Εβδομάδα

Μόνο εσύ έλειπες...

Η πολιτιστική εβδομάδα είναι -θα έλεγε και κάποιος αδαής- λίγες μέρες που περνούν μαζί οι φοιτητές από τις σχολές όλων των νησιών του Πανεπιστημίου Αιγαίου και προβάλλουν το έργο των πολιτιστικών τους ομάδων. Κάποιος ονειροπόλος θα προσέθετε ότι υπάρχει και η δυνατότητα ανταλλαγής απόψεων περί πολιτισμού. Το μέτρο της αθωότητας θα έσπαγε κάθε προηγούμενο αν πίστευε κανείς ότι θα αποφεύγονταν "πολιτιστικές εκδηλώσεις" όπως αγώνες ποδοσφαίρου και πάρτυ σε κλαμπς. Ας αρκεστούμε λοιπόν στο μίνιμουμ των απαιτήσεων.
Με άλλα λόγια θα έπρεπε στην πολιτιστικη εβδομάδα, που διοργανώθηκε 27-31 Μαιου φέτος στη Ρόδο, να δούμε συγκροτήματα μουσικής, θεατρικές και κινηματοφραφικές ομάδες, ομάδες χορού και θεάτρου και -βεβαίως βεβαίως- δε θα αποφεύγαμε και τα πάρτυ σε κλαμπς με τα περίφημα "φοιτητικά σφηνάκια". Την "ανταλλαγή απόψεων περί πολιτισμού" την κάνουμε σκόντο -εδώ στο υπουργείο πολιτισμού δεν παράγεται πολιτισμός αλλά μάλλον άφθονες... ορμόνες, πόσω μάλλον στο πανεπιστήμιο- και αρκούμαστε στα υπόλοιπα. Όμως είχαμε μόνο το "αναπόφευκτο". Αντί λοιπόν της Πολιτιστικής είχαμε την τύχη.. να απολαύσουμε μια προσπάθεια εκπολιτιστικής εβδομάδας. Μια προσπάθεια να "εκπολιτιστούν" οι "βάρβαροι" με βάση τον πολιτισμό της μάζας: κλαμπς, μπάλα και βότκα.
Κι όπου υπήρχε χώρος και χρόνος στριμώχναμε και καμιά έκθεση φωτογραφίας. Για τα δε μουσικά συγκροτήματα ούτε λόγος αφού δυστυχώς(;) ανακαλύψαμε την κρίσιμη ώρα ότι υπάρχει μια μικρή έλλειψη: ήχος. Αλλά σαν ετοιμοπόλεμοι διοργανωτές της πολιτιστικής είχαμε έτοιμη τη λύση του κλαμπ (για τους μυημένους soho). Κι ας λένε οι κακοπροαίρετοι ότι σκόπιμα δε συμπεριλαμβανόταν η βραδιά με το live των συγκροτημάτων στην αφίσα μας. Κι ας λένε οι κομπλεξικοί ότι είχαμε νοικιάσει ηχοσύστημα για μια μέρα αντί για δύο ή ότι κακώς δεν πληρώσαμε μια υποτυπώδη εγγύηση για να είμαστε καλυμμένοι σε περίπτωση ζημιάς του συστήματος ήχου. Λαικισμοί και γραφικότητες.
Η προσπάθεια "εκπολιτισμού" πέτυχε: οι φοιτητές από τα άλλα νησιά κατάλαβαν καλά πως διασκεδάζουμε στη Ρόδο και κυρίως ποιός έχει το πάνω χέρι. Οι "βάρβαροι" βέβαια διοργάνωσαν μια πρόχειρη αντιπολιτιστική εβδομάδα με θεματικούς κύκλους συζητήσεων, προβολές ταινιών, εκθέσεις φωτογραφίας και αφιερώματα αλλά το μήνυμα πέρασε και ήταν σαφές: η πολιτιστική εβδομάδα προβάλλει τον πολιτισμό αυτών που τη διοργανώνουν...

Υ.Γ. Χαίρομαι που συμπεριλαμβάνομαι στους "βαρβάρους"

ερημιά

Και ξαφνικά από όταν τελείωσαν οι εκλογές ερημιά στο πανεπιστήμιο.Τίποτα ούτε φωνή ούτε ακρόαση μόνο με την πολιτιστική ξανά μαζεύτηκαν λίγο για να δούν ποιός θα πάρει τα λεφτά.
τι γίνεται όμως με τα προβλήματά μας;

• διαμαρτυρήθηκε κανείς για τα βιβλία που άργησαν να ρθούνε;
• μίλησε κανείς για το πρόγραμμα της εξεταστικής;
• για τις ουρές για τα βιβλία;
• για τα βιβλία που δεν πήραμε ενώ δικαιούμασταν;
• για τα αποτελέσματα που δεν βγαίνουν και αργούν;

• για τη λέσχη που κλείνει γρήγορα;(γιατί αφού δενβγήκαν τα αποτελέσματα δεν μπορούμε να φύγουμε και πρέπει να φάμε και κάπου λέω εγώ τώρα)

όλα αυτά τα προβλήματα και μερικά ακόμα(που δεν είναι και τόσο σημαντικά π.χ στις εξετάσεις αργούσαμε να ξεκινήσουμε λόγω καρεκλών,λύστε τα υπόλοιπα και αφήστε το αυτό) προέκυψαν μέσα σε λίγο καιρό και φταίει η αδιαφορία.

Εντάξει κύριοι καταλαβαίνουμε τα κόμματα σας ενδιαφέρονται μόνο για τις εκλογές και για τη χειραγώγηση του φοιτητικού κινήματος αλλά λίγο σεβσμός σε αυτούς που σας ψήφισαν .


Το κείμενο αναφέρεται σε όλες τις παρατάξεις που τώρα τελευταία σώπασαν.


Υ.Σ ξέρουμε κρατάτε δυνάμεις για τους πρωτοετείς

Η<<ευέλικτη>> διανομή βιβλίων της ΔΑΠ

Διάβασα στο site της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ Ρόδου την παρακάτω φράση<< Ευέλικτη διανομή βιβλίων από τους εκπροσώπους στα Δ.Σ.>>.
Έγω μέχρι και σήμερα που τελείωσα την εξεταστική όλα τα βιβλία δεν τα εχω πάρει πάντως και έχω πάει πάνω από 3 φορές.Αυτό ως προς τη διανομή που πετύχατε.
Τώρα ως προς το ευέλικτη:όταν θες κανα δίωρο να πάρεις βιβλία μες στη ζέστη και στο στριμωξίδι με άλλα 200 άτομα που την βλέπεις την ευελιξία;
Επίσης το πρόγραμμα της διανομής δεν τηρήθηκε.Το Π.Τ.Δ.Ε έπαιρνε βιβλία μαζί με τα υπόλοιπα τμήματα ενώ υποτίθεται ότι τα παιρνε μόνο του.

Συνοπτικά η εικόνα της διανομής είχε ως εξής:
Σε ένα φωτοτυπάδικο εκτός πανεπιστημίου πηγαίναμε 2 ώρες πριν, να βρούμε σειρά να βγάλουμε χαρτάκι προτεραιότητας το οποίο μια μέρα ίσχυε μια όχι.Κάποιοι έβγαζαν καμία δεκαριά χαρτάκια και επικρατούσε ένα μπάχαλο για να πάρεις το πολύ 2-3 βιβλία στην καλύτερη περίπτωση.Κάποιοι έσπρωχναν άλλοι έβριζαν χαμός....



Αν δεν είχατε πετύχει την << Ευέλικτη>> διανομή βιβλίων τι θα γινότανε;

Και τώρα μπορείτε να πα' να γα...θειτε!

Φώναζαν περιχαρή τα μέλη κορυφαίας φοιτητικής παράταξης. Περιχαρή προφανώς γιατί τους δόθηκε η ευκαιρία να προσφέρουν για μια ακόμη φορά ανιδιοτελώς στο πανεπιστήμιο. Ποιους καλούσαν να κάνουν έρωτα (και όχι πόλεμο); Μα φυσικά τους συμφοιτητές τους. Και εξίσου φυσικά όχι αυτούς που τους ψήφισαν. Και η ενότητα του πανεπιστημίου γίνεται ανέκδοτο εφάμιλλο "του άλλου με τον Τοτό"...
-"Καλημέρα! Καλωσήρθες στο πανεπιστήμιο. Θα δεις, εδώ είμαστε όλοι πολύ αγαπημένοι. Από που είσαι;"
-"Απ' το Κάτω Κουτσοχώρι Ηλείας"
-"Α! Το Κουτσοχώρι είναι η αγαπημένη μου πόλη."
-"Εσείς είστε από κάποια παράταξη;"
-"Όχι καλέ τι είναι αυτά που λες; Με προσβάλλεις. Εγώ απ' τη γαλανή... εε απ' την καλή μου την καρδιά..."
Κι εσύ νομίζεις ότι ο παράδεισος δεν απέχει 16.000 μετάνοιες αλλά μόνο 16.000 μόρια. Είσαι σ' ένα χώρο όπου νέοι απ' όλη την Ελλάδα ζουν αγαπημένοι, μορφώνονται, διασκεδάζουν και παλεύουν ανιδιοτελώς για ένα καλύτερο μέλλον. Αλλά η απόσταση απ' την αλήθεια απέχει μόλις ένα εξάμηνο. Μέχρι τις εκλογές...
Και η αλήθεια (όπως κάθε αλήθεια) είναι οδυνηρή. Κάθε παράταξη εκπροσωπεί πρώτα απ' ολα τα δικαιώματα των μελών της. Ή μάλλον τα συμφέροντα. Γιατί δεν ξέρω τι είδους δικαίωμα είναι τα δωρεάν σφηνάκια, η δουλειά σε νυχτερινά κέντρα και η... αφισοκόλληση. Δικαίωμα στην ηλιθιότητα ίσως; Το πανεπιστήμιο είναι για κάθε παράταξη κάτι δευτερεύον. Όχι τόσο σημαντικό όσο η δύναμη και η όποια εξουσία. Η ημερήσια διάταξη περιλαμβάνει πισώπλατα μαχαιρώματα, συκοφαντίες και άλλα ποικίλα μικροκομματικά παιχνίδια που κάνουν τα μεγάλα μυαλά πολιτικού σχεδιασμού των κομμάτων να ριγούν από συγκίνηση και υπερηφάνεια για τους επίδοξους διαδόχους τους.
Η διαφορά ανάμεσα στις μεγάλες φοιτητικές παρατάξεις είναι το πώς θα προσπαθήσουν να σε ξεγελάσουν. Ο στόχος είναι πάντα ο ίδιος, ο τρόπος αλλάζει μόνο. Μπορούν να σε ξεγελάσουν με τον πιο φτηνό τρόπο (βλέπε πάρτι και σφηνάκια) ή με πιο "αξιοπρεπή" (βλέπε αναμάσημα νεκρών ιδεολογικών φανφαρών μ ' ένα "ψήφισέ με από αντίδραση" στην άκρη του κουταλιού). Κοινός παρονομαστής η φιλική προσέγγιση, ο όρκος ανιδιοτελούς σκοπού και η... ανεξαρτησία. Η Δ.Α.Π. ούτε ξέρει τι σημαίνει Νέα Δημοκρατία, η Π.Α.Σ.Π. δεν έχει περάσει ούτε έξω απ' τη Χαριλάου Τρικούπη, το Δίκτυο ακούει "Τσίπρας" και ανακατεύεται και τα Ε.Α.Α.Κ. ακούν ΝΑΡ και σε περνάνε για μεθυσμένο. Η Π.Κ.Σ. πάλι έχει σχέση με την Κ.Ν.Ε. και το Κ.Κ.Ε. (ναι, κι εγώ δυσκολεύομαι να το πιστέψω, αλλά...) όμως εκεί υπάρχει η "ψήφος από αντίδραση" οπότε τα πιάσαμε τα λεφτά μας.
Και στη μέση αυτού του κυκεώνα ψεμμάτων ο φοιτητής. Ο οποίος μπορεί είτε να ακολουθήσει παραδεχόμενος την ανικανότητά του να αντισταθεί είτε να μείνει απ' έξω παραδεχόμενος την ανικανότητά του να... καταπιεί αμάσητα τόσα ψέμματα. Εκτός αν κάποτε υπάρξει ένα τρίτο είτε... Μέχρι τότε μεροκαματιάρηδες φοιτητές θα υπερασπίζονται το δικαίωμα στην... ιδιωτική εκπαίδευση, κάποιοι άλλοι θα μιλάνε για υπαρκτό σοσιαλισμό με αφορμή τα νέα πλακάκια στην αυλή, το πανεπιστήμιο θα καταρρέει και το φοιτητικό κίνημα θα παραμένει εν υπνώσει. Δε θα είναι όμως όλοι στενοχωρημένοι από αυτή την κατάσταση. Κάτι μου λέει ότι κάποιοι θα κοιτάνε καθισμένοι στις δερμάτινες καρέκλες τους και θα χαίρονται που κάνανε πολύ καλά τη δουλειά τους. Όμως πάλι κάτι μου λέει ότι θα έρθει κάποτε η στιγμή που οι φοιτητές θα απευθυνθούν όχι στους συμφοιτητές τους αλλά στους κυρίους πάνω στις καρέκλες και θα τους φωνάξουν με όση δύναμη έχουν: "Και τώρα μπορείτε να πα' να γαμηθείτε"...